Isang Pumpon ng Bulaklak

Hindi ko malilimutan
Isang araw sa Pebrero
Nang ako'y sorpresahin mo
Nang isang halik, at ng mga bulaklak.

Pakiramdam ko ako ang pinakamagandang
Babae sa mundo noong araw na iyon.
Kay tagal kong hinintay na may isang
Lalaking magbibigay ng bulaklak sa akin.

Malaki at makulay, daig ko ang lahat
Ng babaeng may bitbit sa kanilang bisig
Ng isang pumpon ng bulaklak at hawak
Ang kamay ng pinakagwapong lalake sa mundo.

Hindi mo alam kung gaano ko kasaya
Habang ang tamis ng mga bulaklak
Ay sumasagi sa hangin, tila nagsasabing
Mahal mo ako. Mahalaga ako.

Ika-labing apat noon ng Pebrero
At sa dalawampung beses na dumating sa buhay ko
Ang araw na iyon,
Noon lang ako lumigaya ng husto.

Isang pumpon ng bulaklak*
Dala sa puso ko'y galak
Na tila hindi ko malilimutan
Ilang araw ng mga puso man ang dumaan.

*sa wikang Ingles, a bouquet of flowers