Pitaka

Wala nang mas sasakit pa
Sa pakiramdam na iwanan ka
Habang hindi ako nakatingin
Hindi ko namalayang wala ka na sa akin.

Kagabi lamang tayo'y magkasama pa
Ngunit pagkagising ko kaninang umaga
Hindi ko inakalang yun na pala ang huling gabi
Na ikaw ay nasa aking tabi.

Noong una'y hindi pa ako tinatablan
Ng lungkot dahil ako'y tinalikdan
Umasa pa ako na ika'y madaratnan muli
Sa bahay- hinihintay ang aking paguwi.

Ngunit tila ako'y masyadong nag-akala
At umasang hindi ka mawawala
Dahil akin ka lamang, at ako'y sa iyo
Ngayo'y tanong sa sarili, "bakit mo ako iniwang ganito?"

Pinipilit kong alalahanin kung saan ako nagkulang
O kung kailan kita nabigyan ng dahilan
Upang lisanin ako at hindi na balikan pa
Dahil hindi matanggal sa akin ang pagkabalisa.

Oo, inaamin ko, marahil nagkulang ako
Pero sana bigyan mo ko ng pagkakataong magbago
Bumalik ka na sa akin, o wallet ko
Araw-araw akong maghihintay sayo.

At sa iyong pagbalik, iisa lang ang pangako ko
Hinding-hindi na ako papayag na tayo'y magkalayo.

Patawarin mo ako kung ako'y naging abala
Sa mga bagay sa mundo na wala namang halaga
Hindi ko tuloy namalayan ang iyong pag-alpas
Ngayon hindi ko na alam kung paano haharapin ang bukas.

Bumalik ka na,
Aking pitaka.
Parang awa mo na.

Hindi pa ako
Handang magpaalam sayo.