Nais ko mang maibsan kahit kaunti ang iyong paghihirap
Ang dahilan sa likod ng iyong pagod at luha
Mas nanaisin ko na lamang magpakatatag
At maghanda para sa mas mapait na hinaharap.
Patawarin mo ako kung ako'y tila nagdaramot,
Ngunit ang totoo'y pinipigilan ko lang ang sarili kong
Magbigay ng labis sa aking makakaya. Sapagkat
Alam kong darating ang araw na ako rin ang sa huli'y luluha.
Wala akong ginusto kundi ang maiahon tayo
Sa lusak na tila sumpang ayaw mawala
Ngunit kung kukunsintihin ko ang iyong mga layaw
Malamang sa lusak rin tayo pulutin balang-araw.
Sana'y maintindihan mo at madama mo
Na ang tanging hangad ko lamang ay malampasan natin ito.
Naniniwala ako na darating rin ang araw
Na hindi na kailangang maghirap, hindi na kailangang lumuha.
Napakasakit sa akin ang makita kang umiiyak,
Kaya pumipikit nalang ako't
Ginagawa ang lahat.
No comments:
Post a Comment
May gusto ka bang sabihin?